In 1920 wordt in onze wijk, in de parochie St. Laurentius de 16de Scoutsgroep Sint-Laurentius opgericht, vanuit het toenmalige zondagspatronaat, een vrijetijdbesteding bedoeld om de jeugd “van de straat” te houden, uit de herbergen en ze christelijk op te voeden. Onze stichters hadden andere scoutsgroepen bezig gezien en reageerden enthousiast door het patronaat om te vormen tot onze scoutsgroep! We kregen de naam: 16de Scoutsgroep St. Laurentius, aangesloten bij de Baden Powell Belgian Boy en Seascouts (B.P.B.B.S.S.). Onze lokalen bevonden zich in de school aan de Hertsdeinstraat 13- Antwerpen.
Onze groep nam een flinke start en groeide in de eerste jaren uit tot een grote voorname groep met een scoutsfanfare en met een sterke techniekenwerking; vooral in morse en semafore waren we de beste van de provincie Antwerpen: tot vijfmaal toe wonnen we de beker in de seinprijskampen.
Alfons De Coninck werd groepsleider van 1930 tot 1966. Onze groep had een grote aantrekkingskracht in WOII. De scouts, nu jonggivers en givers, hadden 3 takken: troep A, B en C. Gans de oorlogsperiode heeft de groep de activiteiten voortgezet. Een zeer opmerkelijke activiteit was het kamp in ’s Gravenwezel in aug 1942. Een kamp dat geleid werd door onze latere aalmoezenier Alfons Schrijvers en het was voor 100 kinderen van krijgsgevangenen een fantastische ervaring, zeker met het bezoek van prins Albert, onze vorige koning.
Na WOII hervatte de groep zijn normale werking en werd het lokaal degelijk opgeknapt. Aalmoezenier Schrijvers wordt de rode draad voor de volgende zestig jaar! Tot in 2005 blijft hij onze aalmoezenier; hij kwam in 1928 in onze groep.
De scouts gingen meestal naar de Ardennen op kamp en de jins, toen de voorstam en de stam maken tochten naar Oostenrijk, Zwitserland steeds in pikfijn uniform, een kenteken van onze groep, met rood-grijze das. De welpen gingen op kamp in de Kempen, eerst werd de strozak gevuld, later kwam de luchtmatras of het veldbeddeke.
Verschillende jaren gaat er een groepsfeest door in de vorm van een toneelstuk… weken lang wordt er geoefend. Daarna vanaf de jaren zestig worden bals ingericht om de groepskas te spijzen, gevolgd door kaas-en wijnavonden en diverse takacties.
De kapoenentak wordt opgericht in oktober 1979,
De groep wordt pas gemengd over alle takken na de fusie met de 6de scoutsgroep St.Norbertus in sept 1994… inderdaad, eind van de jaren 80 wordt het moeilijk in de 6, zowel als in de 16 om goede vergaderingen te blijven geven; het ledenaantal staat op een dieptepunt ondanks de vele inspanningen. De groepsleiding had het besef dat het beter was de hoofden samen te zetten en zo werd onze groep, de 6+16 St.Laureis/St.Norbertus opgericht. Later in het leden scoutsjaar 2003/2004 heten we Scouting-Antwerpen Zuid. Het ledenaantal van de gefusioneerde groep groeide snel naar 150, 200 en meer. Zo wordt de Pionierstak opgericht omdat de welpenhorde te groot wordt en we van de oudste welpen stilaan jonggivers willen maken.
Zo’n groep vereist een groot en aangepast lokaal... we zetten een materiaalkot en een sanitaire blok, betonneren de kleine speelplaats en worden eigenaar van onze lokalen in 2015. We vernieuwen de nutsleidingen en zelfs de grote speelplaats wordt nu volledig heraangelegd, een keuken wordt geïnstalleerd, …. De groepsploeg wordt hierbij gesteund door het VZW-bestuur en de oud-scouts, waarvoor onze hartelijke dank.
De jongste takken blijven overal in Vlaanderen en Wallonië op kamp en op weekend gaan, terwijl givers en jins op buitenlandse kampen gaan: Afrika, Zweden, Portugal, Bulgarije, Spanje, Noorwegen, Polen, Vietnam kwamen reeds aan bod.
De Binnentent, ons ledenblad, blijft een nuttig communicatiemiddel tussen leiding, leden en ouders terwijl de weg naar de multimedia niet meer weg te denken is.
Het blijft nog altijd zo dat bij dat we bij de scouts leren onze plan te trekken en met anderen leren samenwerken. Ook wat minder leuk is moeten we in groep samen oplossen in wederzijds respect. We leren luisteren naar elkaar en mekaar te aanvaarden. Hiervoor gebruiken we nog steeds dezelfde scoutsmethoden: we gaan op kamp, spelen erop los, gebruiken technieken om onze problemen op te lossen en onze plan te trekken, gaan op tocht, samen-onderweg, en tenslotte zingen we graag rond het kampvuur of op een kareoke-avond. We komen ook op voor ons leefmilieu, gaan bewust om met de natuur en houden nog altijd van het moment van onze belofte en totemnisatie... de scouts blijven een soort van ontdekkingsreis in brede zin.
Volgend jaar vieren we 100jaar scouts in de Hertsdeinstraat. Ik kijk er al naar uit. Jij ook?
Geschreven door Erick De Cleyn, oud leiding van Scouting Antwerpen Zuid
